Перевод: с польского на русский

с русского на польский

rozbijać się

  • 1 rozbijać się

    несов.
    1) разбива́ться
    2) разг. шикова́ть, роско́шничать

    rozbijać się się taksówkami — разъезжа́ть на такси́

    3) буя́нить, шуме́ть; сканда́лить
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozbijać się

  • 2 rozbijać\ się

    несов. 1. разбиваться;
    2. разг. шиковать, роскошничать;

    \rozbijać\ się się taksówkami разъезжать на такси;

    3. буянить, шуметь; скандалить;
    ● \rozbijać\ się się o coś, za czymś усиленно хлопотать о чём-л., добиваться чего-л.
    +

    2. szastać się 3. awanturować się

    Słownik polsko-rosyjski > rozbijać\ się

  • 3 rozbijać się się o coś, za czymś

    уси́ленно хлопота́ть о чём-л., добива́ться чего́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > rozbijać się się o coś, za czymś

  • 4 tłuc\ się

    tłu|c się
    несов. 1. толочься;
    2. биться, разбиваться; 3. драться; колотить (лупить) друг друга; 4. разг. ударяться; стукаться; 5. разг. скитаться; шататься; 6. разг. (jechać niewygodnie) трястись; тащиться; ● serce się \tłuc\ sięcze сердце стучит (колотится)
    +

    2. rozbijać się 3. bić się 4. uderzać się 5. włóczyć się

    Słownik polsko-rosyjski > tłuc\ się

  • 5 tłuc się

    несов.
    1) толо́чься
    2) би́ться, разбива́ться
    3) дра́ться; колоти́ть (лупи́ть) друг дру́га
    4) разг. ударя́ться; сту́каться
    5) разг. скита́ться; шата́ться
    6) разг. ( jechać niewygodnie) трясти́сь; тащи́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > tłuc się

См. также в других словарях:

  • rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… …   Słownik języka polskiego

  • rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbryzgiwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib {{/stl 8}}– rozbryzgać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}rozbryznąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach: rozprzestrzeniać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… …   Słownik języka polskiego

  • granda — ż IV, CMs. grandandzie; lm D. grand 1. posp. «awantura; oszustwo, złodziejstwo» ◊ Robić coś (np. pchać się, rozbijać się, pić) na grandę «robić coś obcesowo, gwałtownie, brutalnie, siłą, nie zważając na nic» 2. posp. «banda łobuzów, oszustów» 3.… …   Słownik języka polskiego

  • tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»